Deel 2: Water te over en stroom te kort - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marien Ettekoven - WaarBenJij.nu Deel 2: Water te over en stroom te kort - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marien Ettekoven - WaarBenJij.nu

Deel 2: Water te over en stroom te kort

Door: Marien van Ettekoven

Blijf op de hoogte en volg Marien

04 Oktober 2014 | Suriname, Paramaribo

Nadat we woensdag informatie hadden ingewonnen zijn we na wat te hebben gelunchd te hebben met de taxi afgereisd naar een zwembad om daar wat verkoeling te zoeken en te kunnen genieten van de Surinaamse zon.
Hoewel het geen groot zwembad was, het zwembad zal niet groter zijn dan 8x15M, hebben we toch een gezellig en leuke middag gehad.

's Avonds was het tijd voor onze eerste zelf gemaakte maaltijd. Op de centrale markt hadden we al diverse inkopen gedaan voor een heerlijke maaltijd die we zelf zouden bereiden. Kousenband, knoflook, bosuitjes, saté, en bami. Al met al zouden we er wel wat van kunnen bakken.
Op zoek naar pannen, een schone keuken kreeg de keuken vanuit het niets een grondige schoonmaak beurt. Dit stond al op ons lijstje, maar ineens hadden we het met elkaar zo gefikst. Ondertussen was het eten ook al bijna klaar en werd het tijd om ons eerste eigengemaakte Surinaams maaltje te nuttigen.
En voor beginnende kokers van Surinaamse gerechten geen slechte maaltijd:-)

’s Avonds zijn we nog naar de Hermitage Mall geweest, een overdekt winkel centrum waar van alles iets te beleven en te zien is. Van computer winkels tot drogisterij en van kleding tot fast-food ketens. En uiteraard de grootste Steps winkel van Suriname. Zo hebben we ons laten vertellen.

Donderdag zijn we na alle belevenissen bij het ministerie OW eerst nog wat boodschappen gaan doen om daarna uitgebreid te lunchen en wat bij te komen van alle belevenissen.
Daarna hebben eens uitgeprobeerd hoe het is om met de bus in Suriname te reizen.:) We hadden namelijk geen van alle zin om iets aan eten te bereiden, en zouden daarom een terrasje pakken, hier wat drinken en daarna wat te eten nemen.
Met de bus kwamen we uit bij de centrale markt. Waar vandaan we geen idee hadden hoe bij Zus& Zo te komen, waar we hadden afgesproken.
Maar de buschauffeur leek onze uitkomst te zijn. Hij bood aan om ons er naar toe te brengen. Prima idee leek ons zo. Maar toen hij over geld begon hebben we ons toch maar bedacht.
Voor ons vijven vroeg hij 40 SRD. Omgerekend nog geen €10,- maar dit geld zou rechtstreeks in zijn eigen broekzak verdwijnen, en voor het korte stukje dat we dan nog moesten lopen vonden wij het toch te veel.

Lopend zijn we onze weg vervolgd, waarna we het drankje op het terras van Zus&Zo ons prima hebben laten smaken. Ook het eten wat we daarna genuttigd hebben was prima te eten, en volgens ons alle nog het beste eten wat we tot dan toe gegeten hebben.
Met uitzicht op een prachtige palmen tuin, die we later zeker nog eens willen bezoeken hebben we prima genoten van het mooie Suriname, en het prima eten.

Ook de terugweg hebben we met een overvolle bus afgelegd. Zitten op een trappetje naast de deur was ik de laatste die in de bus kon. Opgevouwen en vol afwachting hoelang het goed zou gaan zijn we gaan rijden. Al snel moesten er een aantal mensen uit, wat er voor zorgde dat ik een plaatsje op kon schuiven en ook normaal kon zitten.

Thuis aangekomen wachtte ons een onaangename verassing. De wasmachine had gedraaid in de tijd dat we weg waren. In principe geen probleem leek ons.. Maar toen we dus terug kwamen, stond de ‘’bijkeuken’ waar de wasmachine staat, de gang, de keuken en een slaapkamer vol met water. Op sommige plekken zelfs tot zo’n 5cm aan toe.
Zonder al te veel te zeggen hebben we allemaal een pan, een emmer, een dweil of wat er ook voor handen was beet gepakt, en even flink aangepoot om de boel droog te krijgen.
We zouden namelijk ook nog bezoek krijgen van de andere helft van de groep die avond, dus dit konden we er eigenlijk niet bijgebruiken.
Maar na een half uurtje flink zweten, veel water gezien te hebben en een hoop natte doeken verder was de keuken vloer en de gang schoner dan ooit te voren.

Niet veel later was de andere helft van de groep er en hebben we een gezellige avond gehad.
Tot ineens iemand met de mededeling kwam dat de airco op de kamer het niet meer deed. Na een inspectie ronden bleek hij bij niemand te werken, en ook een aantal lampen werkten niet, of half, en ook de twee koelkasten weigerde dienst. Wat nu? Net water te over, en nu stroom te kort.. Dat beloofde een hoop goeds.

Na een bezwete nacht en een aantal rondes wc verder, ik heb vannacht en vandaag vreselijk last van mijn maag gehad wat de daarbij horende klachten met zich mee bracht….^^
Omdat ik me zo beroerd voelde heb ik vanmiddag nog weer een tijdje geslapen, een heerlijke koude douche genomen ( ze kennen hier niet anders) en verder hebben we allemaal lekker thuis gezeten om bij te komen van alles, wat uit te zieken en in afwachting van de huisbaas die langs zou komen voor alle problemen.
Gelukkig voel ik me nu al weer een stuk beter. En hoop ik dat het na een nachtje slapen weer helemaal goed mag gaan.

Toen hij aan het einde van de middag langs kwam zijn vele problemen op gelost. De wasmachine blijft een raadsel, maar word maandag nog eens uitgetest, het stroom bleef een raadsel want volgens de huiseigenaar waren de stoppen niet gesprongen en was er geen enkele schakelaar in de meterkast om.
Maar na nog een keer inspectie kwamen we er samen toch wel achter dat er een stop gesprongen was, en kon het probleem al snel worden opgelost. Iedereen weerblij, want zonder airco slapen is toch niet zo prettig, en een niet werkende koelkast in zo’n land is toch ook geen pretje.

Na alle consternatie problemen en uiteindelijk de oplossingen, hebben we vanavond geprobeerd patat te eten. Bij de meeste viel het niet helemaal in de smaak, de patat is zo anders dan wij gewend zijn, de frikandel leek geen frikandel en de kroket was geen kroket te noemen. Weer een ervaring rijker.


Zoooo na een hoop geschrijf verder heb ik alle belevenissen weer gedeeld, en jullie op de hoogte gebracht.. Foto’s zal ik een andere keer uploaden, daar is het nu te laat voor

Alvast een goed weekend.
Een warme groet vanuit mijn heerlijk gekoelde kamertje in Suriname.

  • 04 Oktober 2014 - 21:56

    Je Pa:

    Hoi Marien,

    het zijn serieuze verslagen, je beleeft daar in een week mogelijk net zoveel als in Nederland in 2 maanden.
    ik ben benieuwd hoe bij gezondheid je volgende week verloopt, ben je dan de hele week het 'veld' in?
    groeten en goede zondag gewenst

  • 05 Oktober 2014 - 23:46

    RensKorevaar:

    Dat zijn nog eens avonturen! Zonder ongemakken geen heldendom :-).

  • 06 Oktober 2014 - 15:53

    Marieke :

    Hee Marien,

    Kreeg vanmorgen door dat je een blog bijhoud.. Leuk, zo blijven wij ook een beetje op de hoogte;-)
    Fijne en leerzame tijd he!!

    Groetjes Jan, Marieke en Ben

  • 06 Oktober 2014 - 19:10

    Hanneke:

    Ha Marien,

    Wat leuk om je verhalen te lezen!! Zo te horen heb je al veel mee gemaakt... :D
    Heel fijne tijd daar, veel succes met alles en geniet ervan!

    Groetjes,
    Bert & Hanneke

  • 07 Oktober 2014 - 21:04

    Eelke:

    hoi marien

    heb je et nog leuk daarzo ?

    en nog succes met je werk enzo.

    gr eelke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Marien

Actief sinds 10 Sept. 2014
Verslag gelezen: 252
Totaal aantal bezoekers 10791

Voorgaande reizen:

27 September 2014 - 23 Januari 2015

Minor Interantional Sustainable Development

Landen bezocht: