Sinterklaas en een 5 Daagse in SU

Op woensdag 26 November kwam er post met de Johnny's mee (Het andere huis staat aan de Johnnystraat), met de mededeling dat Sinterklaas de brief brief verkeerd had bezorgd. Het was een uitnodiging dat we als de Hugo's op donderdag de 27e bij de Johnny's welkom waren om daar Sinterklaas met elkaar te vieren. Want Sint had zijn zak bij de Johnny's achtergelaten.
Wat heerlijk dat er nog zulke creatieve pieten zijn hier in Suriname. Want op de donderdag was er de ene verassing na de andere. Hadden die Johnny's zomaar voor iedereen van de Hugostraat een gedicht geschreven, en een klein kadootje gekocht. Hoe leuk was dat! En omdat het nog niet gek genoeg was hebben een aantal mensen in het geheim van de Johnnystraat ook nog gedichten voor hun huis geschreven. Al met al hebben we toch nog iets mee gekregen van het Sinterklaasfeest in Nederland. Hier kennen ze geen Sinterklaas, maar is het het kinderfeest. Dat ook valt op 5 December.

Mijn stageweek was vorige week woensdag al weer voorbij. Want Donderdag zouden we om 5:30 worden opgehaald om aan ons 5 daagse avontuur door West-Suriname te beginnen.
Dit was de eerste trip en tegelijk de laatste trip die we als groep met z'n 13 hebben gedaan.
Rond de klok van 6e lieten we de stad achter ons om de weg richting het oosten in te zetten.
Na een uurtje rijden kwamen we bij Zanderij waar ons ontbijt genuttigd werd.
De weg die volgde was een weg die met niets te vergelijken is met een weg in Nederland. Zelfs de snelweg in België is beter. En ook de zandpaden door de bossen in Nederland komen er beter vanaf. Zoveel kuilen, gaten, oneffenheden, en hobbels in de bauxiet weg, is ongekend.
Een bauxietweg van 9 uren lang, inclusief een stop voor het diner en de plaspauze's, verder en rode auto's, gezichten, kleren, koffers en tassen verder, waren we in een van de Westelijkste dorpen van Suriname, namelijk Apoera. Een dorp dat voornamelijk bestaat uit indianen stammen.
Een afkoeling in de Rivier, een heerlijke maaltijd, een wandeling door het dorp, een rond rit door het centrum van Apoera bij night, slapen in een hangmat, wakker worden en baderen in de rivier, en Apoera was al weer voorbij.
Blanche-Marie was de volgende bestemming.
Op de eerste dag zijn we naar de verste bestemming gereden en de dagen die volgde zijn we steeds verder terug gegaan, van bestemming tot bestemming.
Blanche-Marie is een prachtige waterval wanneer het niet het einde van de droge tijd is. En laten wij nu helaas aan het begin van de kleine regen periode zitten, (en dus het einde van de droge tijd). Helaas was er niet veel water in de vallen, maar genoeg om na een rit van zo'n 3 á 4 uur heerlijk in te kunnen afkoelen.
Na veel gepuzzel is het ons ook op Blanche-Marie weer gelukt om alle 13 de hangmatten weg te kunnen hangen, op een en dezelfde plaats. Ondertussen was er een heerlijke maaltijd bereid. Van de Surinaamse keuken kan ik niet vies worden. Dat is echt genieten, en te kort is er nooit.
Een nachtwandeling, opzoek naar wild voor de maaltijd van de volgende dag kon natuurlijk ook niet ontbreken. Omdat het volle maan zou zijn de volgende dag was er geen wild dier te bekennen. Het was namelijk ook in de jungle veel te licht.
Uit verveling heeft de gids, en ervaren jager, ons maar geleerd te schieten met een 12mm hagel jachtgeweer.
Een kampvuur mocht ook niet ontbreken en het spel weerwolven kon hier niet uitblijven.
De volgende dag stond ons weer een lange reis te wachten. Een rit over de Bauxietweg van ongeveer vier uren en een boottocht van vier uur over de rivier moesten ons brengen bij het grootste natuurreservaat van Suriname. Als ik me niet vergis 16.000km2 groot. Een kleine vier keer groter dan Nederland...:-)
Ook hier was ons verblijf weer prima geregeld. Op de eerste verdieping konden we onze hangmatten knopen, met een perfect uitzicht op de natuur en de rivier.
Gaan slapen met Brulapen op de achtergrond in een hangmat met een geweldig uitzicht is echt amazing. Maar wakker worden om 6 uur met dezelfde brulapen en je heerlijk kunnen baderen in de rivier, omdat er geen water in de kraan is is pas echt heerlijk en zou ik wel vaker kunnen dan twee nachten. Daar mogen ze mij wel voor wakker maken:-)
Een lange tocht naar de top van de Voltzberg, 240 meter hoog, mocht uiteraard niet ontbreken bij het bezoeken van dit prachtige reservaat met een mooie ongerepte natuur, en de vele verschillende dieren die je er tegen kan komen.
Ook een bezoek aan de Moedervallen van de Raleighvallen moest op maandag morgen vroeg nog even gebeuren, want dat mocht uiteraard niet gemist worden. Helaas ging meer dan de helft van de groep niet meer mee met deze korte wandeling (vergeleken met de tocht naar de Voltzberg) Aan de andere kant was het ook prima zo, want we konden zo doorlopen en allemaal de gids die vertelde over de natuur verstaan en volgen.
Helaas was zwemmen in en afkoelen onder de watervallen niet mogelijk gezien het grote risico getroffen te worden door een Sidderaal die door middel van 250Volt zijn prooi verlamd en zo veroverd.
Bij terugkomst bij ons basis kamp konden we gelijk onze spullen richting de boot dragen die aan de andere kant gereed lag om ons richting Witagron te vervoeren, waar de auto's geparkeerd staan gedurende het weekend.
Na een tocht van vier uur, over de rivier die door de grote droogte op zijn laagste is, en dus op diverse stukke vereiste dat de mannen uitstapte om de boot voort te trekken. En ja ook ik hoorde daarbij. Dus met alles nog aan het water in en de boot voorttrekken. Op een plek was het water nog geen 15cm diep en moesten ook alle dames eraan geloven.
Een mooie tocht waarbij de zonnebrand niet overbodig was. Want de zon was zeer vel, en scheen uitbundig. En bakra's. zon en water zijn een gevaarlijke combinatie.

Een geweldig weekend licht weer achter ons.
Omdat we de trip geboekt hadden bij een touroperator die de moeite neemt bij je thuis te komen, trips door te nemen en uitleg te geven, en waar we de andere trips ook al mee gedaan hadden hebben we ook onze voorkeur voor de gidsen aangegeven.
Dit maakte het weekend helemaal geslaagd. Ook de gids die voor ons nieuw was hoorde er snel bij en was er een die prima binnen de groep paste.
Met 13 studenten, 4 gidsen, veel water, veel natuur en een prachtig Suriname is een geweldige trip van 5 dagen zeker een garantie.

Wat heeft Suriname een geweldige natuur. Ik verbaas me er iedere keer weer over, en sta er steeds meer bij stil hoe wonderbaarlijk en schoon dit alles geschapen is!
5 soorten apen, een slang, verschillende toekans, Ara's, papgaaien, een boskonijn, sporen van een afstammeling van een jaguar, otters en al het overige gedierte. We hebben het allemaal mogen zien tijdens deze prachtige trip.
En zelfs apen die uit de hand kwamen eten ontbraken niet.

Het zet je wel weer even stil bij de pracht van de natuur, de schoonheid die daarin te vinden is en het belang van een geweldige groep.

Zoals het er nu uitziet is dit mijn laatste uitstapje geweest met de groep. De komende weken zullen b.l.e.w. Kerst en Oud & Nieuw paseren, kerstviering/ diner met het stagebedrijf en afronding van mijn stage. Ik denk dat ik het nog druk genoeg ga krijgen om de laatst weken ook vol te krijgen.

Een warme brasa uit het nog altijd warme Suriname, waar het zo nu en dan ook eens lekker kan afkoelen met een regentje.

UPDATE vorige blog: Bij mijn vorige blog heb een aantal foto's toegevoegd voor de geintereseerden:-)